υστεροφόρος

ο, Ν

ιατρ. εξάρτημα που χρησιμοποιούσαν παλαιότερα για τη συγκράτηση μήτρας που είχε υποστεί πρόπτωση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υστέρα «μήτρα» + -φόρος* (< φέρω)].